Τα ιδιαίτερα αρχαία θέατρα του ελλαδικού χώρου

Έχει τύχει να βρεθείτε σε έναν αρχαιολογικό χώρο και να αναρωτηθείτε τι συνέβαινε-τι γινόταν -πως χρησιμοποιούταν την εποχή της ακμής του; Φυσικά, με τις ανάλογες μελέτες οι ειδικοί μας απαντούν σε αρκετά ερωτήματα και μας πληροφορούν όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται, ώστε να έχουμε μία ολοκληρωμένη εικόνα για αυτά. Ένα σπουδαίο και εντυπωσιακό κομμάτι των αρχαιολογικών χώρων είναι τα θέατρα. Η χρήση των αρχαίων θεάτρων ξεκινάει γενικά, κατά τους κλασικούς χρόνους και η μεγάλη ανάπτυξη, βέβαια όχι για όλα, ήταν κατά την ελληνιστική εποχή. Ωστόσο, πέρα από την κλασική μορφή του αρχαίου θεάτρου που έχουμε στο μυαλό μας σήμερα, υπάρχουν κάποια πολύ ιδιαίτερα αρχαία θέατρα, τα οποία ξεχωρίζουν είτε λόγω της ασυνήθιστης αρχιτεκτονικής τους είτε λόγω της διαφορετικής χρήσης τους. Τα βασικά μέρη που αποτελούν ένα θέατρο είναι το κοίλο, η ορχήστρα και το σκηνικό οικοδόμημα. Συνήθως στην πρώτη σειρά εδωλίων, δηλαδή των θέσεων για τους θεατές, υπήρχαν οι προεδρίες, οι οποίες ήταν οι θέσεις για τα τιμώμενα πρόσωπα ή τους επισήμους.

Η χρήση των αρχαίων θεάτρων είναι ένα θέμα που θα μας απασχολήσει, καθώς δεν ήταν σε όλα τους τα μέρη πανομοιότυπα. Η ιδιαιτερότητα σε κάποια θέατρα, όπως θα δούμε, ήταν ότι δεν χρησίμευαν μόνο για την ψυχαγωγία των πολιτών, για κωμωδίες ή δραματικές παραστάσεις, αλλά και ως βουλευτήρια. Για παράδειγμα, στο αρχαίο θέατρο του Διονύσου, στην Αθήνα, μπορούσαν να συμμετέχουν οι πολίτες στις λαϊκές εκδηλώσεις αλλά μόνο στα κοινωνικά γεγονότα- μία με δύο φορές τον χρόνο- και φυσικά στις θρησκευτικές εορτές προς τιμήν του Διονύσου.

Εικ. 1: Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Ένα από τα πιο γνωστά διεθνώς και ολοκληρωμένα που σώζονται σήμερα είναι το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Είναι πραγματικά μεγάλο και σώζεται ολόκληρο, μάλιστα φαίνεται να ήταν το πρότυπο για πολλά σύγχρονα του. Δεν υπάρχει κάποιος που να μην εντυπωσιαστεί από την ακουστική και τις συμμετρικές αναλογίες του. Το θέατρο είναι αφιερωμένο στον Ασκληπιό, θεραπευτή θεό της αρχαιότητας και πολύ συχνά οι πολίτες το επισκέπτονταν για την ίαση τους από ασθένειες. Έχει υποστεί διαφορετικές οικοδομικές φάσεις χρονολογικά, οι οποίες ξεκινάνε από τον 4ο αιώνα π.Χ και ολοκληρώνονται κατά τον 2ο αιώνα π. Χ. Σήμερα, πραγματοποιούνται παραστάσεις δράματος-τραγωδίες και μουσικές εκδηλώσεις. Μερικά από τα πιο ιδιόμορφα θέατρα που θα αναφερθούμε είναι της Πλευρώνας, της Σπάρτης, των Οινιάδων, της Μακυνείας, καθώς και στους λόγους που τα καθιστούν ιδιαίτερα.

Εικ. 2: Αρχαίο Θέατρο Πλευρώνας

Στην αρχαία πόλη της Πλευρώνας βρίσκεται το αρχαίο θέατρο, το οποίο έχει άμεση επαφή με την οχύρωση της πόλης και είναι ένα από τα πιο ξεχωριστά που μπορεί να συναντήσει κανείς. Κατασκευάστηκε κατά το τέλος του 3ου αιώνα και αυτό που το κάνει τόσο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η εσωτερική παρειά του τείχους και του πύργου εφάπτεται με το επίμηκες σκηνικό οικοδόμημα του θεάτρου. Ο πύργος μάλιστα θα πρέπει να αποτελούσε βοηθητικό χώρο της σκηνής. Το προσκήνιο ήταν διώροφο και η πρόσοψη του κάτω τμήματος του είχε 6 ημικίονες. Οι πάροδοι βρίσκονταν ανατολικά των αναλημματικών τοίχων του κοίλου και δυτικά των παρασκηνίων. Το κοίλο του θεάτρου ήταν διαμορφωμένο σε φυσικό βραχώδες πρανές και έχει 4 κλίμακες. Οι σειρές των εδωλίων πρέπει να ήταν 25 με 30, ενώ σήμερα βλέπουμε 16. Στην πρώτη σειρά υπήρχαν προεδρίες στο μέσο της κάθε κερκίδας. Η ορχήστρα του έχει διάμετρο 11,60 μ. και είναι και αυτή διαμορφωμένη στο έδαφος με χώμα.

Εικ. 3: Αρχαίο Θέατρο Πλευρώνας

Η περιοχή της Καλυδώνας ήταν από τις σημαντικότερες της Αιτωλίας και φυσικά δεν γινόταν να μην αναφερθούμε στο αρχαίο θέατρο της πόλης. Αν και  η έρευνα βρίσκεται σε προκαταρκτικό στάδιο, η ιδιόρρυθμη διάταξη των εδωλίων του κοίλου μας τραβά την προσοχή. Το κοίλο αποτελείται από 26 σειρές εδωλίων και ακολουθεί το ορθογώνιο σχήμα της ορχήστρας και όχι το ημικυκλικό που συναντάμε συνήθως. Το κατώτερο τμήμα των εδωλίων ανήκει στην κλασική εποχή, ενώ το ανώτερο τμήμα αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη. Στη δυτική πλευρά των εδωλίων υπάρχει είσοδος μιας παρόδου. Τέλος, το σκηνικό οικοδόμημα δεν έχει ανασκαφεί ακόμα.

Εικ. 4: Αρχαίο Θέατρο Καλυδώνας

 

Εικ. 5: Αρχαίο Θέατρο Καλυδώνας

 
Πηγές εικόνων:

Πολυχρονάτου Ιωάννα, Εξωτερική Συνεργάτιδα 

 

Επαφή

arthro 13

13arthro@gmail.com

Αναζήτηση στο site

Αφιερώματα

ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ Ο ΕΝ ΥΔΑΣΙ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΡΕΜΑΣΑΣ

της Αναστασίας Κόλλια   Μεγάλη Πέμπτη σήμερα και η  Αγία Εκκλησία μας, τη στιγμή μεταξύ του 5ου και του 6ου Ευαγγελίου ψάλλει το αντίφωνο...  Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν...

ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΚΟΛΛΑΡΟΥ

της Ολυμπίας-Μαρίας Ποντίκη, Νομικού - ΜΦ Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας ΕΚΠΑ Τα εγκλήματα του λευκού κολάρου γνωρίζουμε ότι εντάσσονται στην κατηγορία των εγκλημάτων των οικονομικών που...

Μεγάλυνον ψυχή μου, τὸν ἐκ τῆς Παρθένου, Θεὸν σαρκὶ τεχθέντα.

της Αναστασίας Κόλλια, Δικηγόρου - Θεολόγου Η ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού αποτελεί ακατάλυπτο μυστήριο και παράδοξο. Στο κοσμοσωτήριο έργο της Θείας οικονομίας και στο ανερμήνευτο...

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ Ο ΕΞ ΟΙΚΟΝΟΜΩΝ: ο βίος, η δράση και το έργο του

του Θωμά Παπασάνδα, Φαρμακοποιού - 'Οικονομία της Υγείας & Πολιτική Υγείας' Msc   * η παρούσα αποτελεί την εισήγηση που εκφωνήθηκε στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργανώθηκε από...

Βιντεοσκοπημένη έκδοση του διεπιστημονικού συνεδρίου με τίτλο, Θρησκευτικές κοινότητες: Νομοκανονικές προσεγγίσεις ιστορικών και επίκαιρων ζητημάτων

Στο παρόν αναρτάται η Βιντεοσκοπημένη έκδοση των εργασιών του διήμερου Διεπιστημονικού Συνεδρίου με τίτλο  "Θρησκευτικές κοινότητες: Νομοκανονικές προσεγγίσεις ιστορικών και επίκαιρων...

Η θρησκευτική ελευθερία στην εποχή της θεωρίας του παντός

Χαιρετισμοί Αγαπητές και αγαπητοί Συνάδελφοι Κυρίες και κύριοι,   Στο πλαίσιο των παρουσιάσεων νέων ερευνητών από το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Θεολογία και Κοινωνία" του Τμήματος...

© 2024 ΑΡΘΡΟ 13 (All Rights Reserved)

Υλοποιήθηκε από Webnode