Γεμάτο φύλλα που τρίβονται στο άγγιγμα του κουταλιού και ένα κρεμώδες απολαυστικό σώμα, ένα από τα πολυτελή επιδόρπια της Γαλλικής γαστρονομίας, το μιλφέιγ. Στα ελληνικά η γαλλική λέξη “millefeuille” σημαίνει «χίλια φύλλα» και είναι ένα από τα πιο απολαυστικά γλυκά που κυκλοφορούν στα ζαχαροπλαστεία και όχι μόνο. Γνωστό στις αγγλόφωνες χώρες ως μια κρεμώδης φέτα, μια φέτα βανίλια ή Ναπολεόν, το μιλφέιγ είναι ένα επιδόρπιο, γλυκό αλλά χωρίς να έχει έντονη την αίσθηση της ζάχαρης, σύνθετο αλλά όχι υπερβολικό και παραδόξως ελαφρύ και πλούσιο στη γεύση του ταυτόχρονα.
Παραδοσιακά, το μιλφέιγ είναι φτιαγμένο από τρείς στρώσεις σφολιάτας (pâtefeuilletée), εναλλάξ με δύο στρώσεις κρέμας ζαχαροπλαστικής (crèmepâtissière), ενώ καμιά φορά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαντιγί ή μαρμελάδα ως υποκατάστατο της κρέμας ζαχαροπλαστικής. Η πάνω πάνω στρώση είτε καλύπτεται με ζάχαρη άχνη και λίγο κακάο είτε με κομμάτια σφολιάτας ή αμύγδαλο φιλέ (ή οποιοδήποτε άλλο σπόρο). Εναλλακτικά μπορεί να υπάρχει μια επικάλυψη από γλάσο ή αμυγδαλόπαστα και σοκολάτα όπου δίνει στο γλυκό ένα σχέδιο όπου εναλλάσσονται οι χρωματισμοί του λευκού και του καφέ. Είναι το βασικό προϊόν σε όλα τα καλά ζαχαροπλαστεία και το αγαπημένο κάθε απαιτητικού Γάλλου, Έλληνα και γενικά κάθε ατόμου που λατρεύει τα γλυκά.
Ιστορικές Ασάφειες πάνω στο θέμα του Μιλφέιγ ή Ναπολεόν(ή όπως λέγεται σε κάθε χώρα).
Παρόλο που είναι ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο γλυκό στον κόσμο, γνωρίζουμε πολύ λίγα για την ιστορία του και η ακριβής προέλευση της συνταγής του είναι άγνωστη ακόμη και σήμερα. Η πρώτη μνεία ενός γλυκίσματος που μοιάζει με το μιλφέιγ χρονολογείται το 1615 και εντοπίζεται γεωγραφικά στη Γαλλία, όπου ο γαστρονομικός χρονικογράφος François Pierredela Varenne αναφέρεται σε ένα γλύκισμα με έξι στρώσεις ζύμης και ενδιάμεσα κρέμα με το όνομα «Tourtefranchipane» σε ένα πρώιμο βιβλίο μαγειρικής το «TheFrenchcook» (Γαλλική μαγειρική). 
Η πρώτη αναφορά στο γλύκισμα με το όνομα millefeuilleγίνεται σε ένα βιβλίο μαγειρικής που εκδόθηκε το 1749 από έναν γάλλο σεφ γνωστό ως Menon. Όμως περίπου έναν αιώνα μετά, το 1815 ο διάσημος στις αριστοκρατικές οικογένειες σεφ και πρωτοπόρος της γαλλικής υψηλής γαστρονομίας Marie-AntoineCarême αναφέρεται αινιγματικά στο γλύκισμα και αποκαλώντας το ως μια «αρχαία συνταγή». Εκείνη την εποχή όλα τα πιάτα και επιδόρπια ονομάζονταν με έναν πιο ποιητικό τρόπο και το μιλφέιγ δεν αποτελούσε εξαίρεση και ήταν γνωστό ως «Gateaude Mille Feuilles» που μεταφράζεται στα ελληνικά ως «Γλύκισμα των Χιλίων Φύλλων»
Το όνομα Ναπολεόν, δεν αναφέρεται στον αυτοκράτορα της Γαλλίας του 19ου αιώνα, αλλά σε αβέβαιες συνδέσεις με την Ιταλική πόλη της Νάπολης. Ωστόσο , αν το γλύκισμα αυτό ήταν αρχικά Ιταλικό ή Γαλλικό ακόμη αμφισβητείται. Ακόμη, υπάρχει μια θεωρία κατά την οποία το μιλφέιγ οφείλει τον σχεδιασμό του σε στρώσεις, αλλά όχι τα συστατικά του, στο ουγγρικής προέλευσης καραμελωμένο επιδόρπιο, Szegediner Torte.
Κλείνοντας, μπορεί την ιστορία του να μην την ξέρουμε, μπορεί σε κάθε χώρα να ονομάζεται διαφορετικά και να έχει διάφορες παρασκευές, αλλά σίγουρα ξέρουμε ότι είναι ένα υπέροχο γλύκισμα που μπορεί να ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους.
Πηγές:
https://en.wikipedia.org/wiki/Mille-feuille
https://epicureandculture.com/millefeuille/
Εικόνες:
https://cooktime.gr/cache/7c/7cbf9ab75d368008a6ad7fc9d65dadea.jpg
https://www.mercotte.fr/wp-content/uploads/2009/01/mille_feuille_chocol_vanille_0034__2_.JPG
Φράντζας Χριστόφορος
.png)