Ύστερα από αίτημα της αρχισυνταξίας και εμπνευσμένος από τα «νοστιμότατα» άρθρα του Χριστόφορου Φράντζα στη στήλη «Θρησκεία και Πολιτισμός», θα θυμηθώ κάτι που πολλοί από εμάς , έχουμε δει και αγαπήσει στο παρελθόν.
Μία νέα γυναίκα με το κοριτσάκι της αποφασίζει να εγκατασταθεί σε ένα χωριό της γαλλικής επαρχίας τη δεκαετία του 1950, όπου και ανοίγει ένα κατάστημα με σοκολατοειδή που φτιάχνει η ίδια στο εργαστήριο της. Θα συναντήσει διάφορες αντιδράσεις από μία αρκετά συντηρητική και κλειστή κοινωνία που - παρά τις όποιες εκφάνσεις τους- παραμένουν τρυφερές στο θεατή. Μέσα από αυτές θα δούμε να σκιαγραφούνται διάφοροι χαρακτήρες ανθρώπων και στο τέλος να καταλήγουμε στο ότι ο καθένας (με τον τρόπο του) έχει τη δικιά του «γλυκιά» πλευρά και πως αυτή μπορεί να έρθει στην επιφάνεια.
Οι πολύ καλές ερμηνείες, όχι μόνο από τους πρωταγωνιστές Ζιλιέτ Μπινός και Τζόνι Ντεπ αλλά και από μία πληθώρα γνωστών -στο ευρύ κοινό- ηθοποιών, αναδεικνύουν την υπόθεση της ταινίας ακόμα καλύτερα, καθώς δένουν υπέροχα με τη φωτογραφία «εποχής» και με μία ιδιαίτερη σκηνοθετική άποψη. Το πολύ ωραίο soundtrack μας μένει για πάντα χαραγμένο με την πολύ πετυχημένη swing μελωδία που έρχεται να προστεθεί στην ταινία. Αποτελεί μία εξαίρετη και ανάλαφρη επιλογή, ενώ πλέον δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι πρόκειται για ένα κλασσικό καλλιτεχνικό αριστούργημα. Η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες το Δεκέμβρη του 2000 κάνοντας τρελές εισπράξεις και κερδίζοντας πληθώρα κινηματογραφικών βραβείων και υποψηφιοτήτων μεταξύ των οποίων πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ το 2001.
Trailer:
[Πηγή εικόνας: Wikipedia]
Σαραντάκης Αλέξανδρος
.png)